Johan’s oorlog

Johan’s oorlog

Een project tijdens en in aanloop of na de verkiezingen in Nederland

         Met een project  over “De derde Wereldoorlog”

       Met performances  en Exposities waaronder  installaties en gedichten.

         Wie of wat wordt grootste zeurkous of onheilsprofeet van het land.

Verhef uw stem tegen het populisme en de negatieve houding van onze samenleving  

                 Laat de verkiezingen over echte problemen gaan vooral nu er oorlog dreigt

Er komen dus verkiezingen maar wat gaat de politiek doen aan mijn angst voor oorlog, en wat gaat zij doen aan de Palestijnse kwestie en de oorlog in de Oekraine zoals het waarom van het uitmoorden van een volk wat tot een groot wereldwijd conflict. Welke rol pakt Nederland door haar haar eigen politieke mist heen.

Zeurkousen

De eerste performance zal gaan over dat wij als Nederlanders grote zeurkousen kunnen zijn. Tijdens verkiezingsbijeenkomsten wil de kunstenaar bij tentjes en bijeenkomsten van politieke partijen staan met het uitdelen van briefjes die mensen in een kous of een sok kunnen stoppen. Deze “zeurkousen”, verwerkt hij in een installatie die tijdens de laatste veertien dagen van de verkiezingen middels een tentoonstelling zichtbaar gemaakt gaan worden.

Dus kent u iemand of een gebeurtenis cq een situatie wat tot deze categorie behoort stuur dan uw reactie naar zeurkousen@gmail.com en ik zorg dat er een kous omheen komt en dat het ergens komt te hangen. Ook zullen reacties via Social Media mogelijk worden gemaakt.

Hij hoopt daarmee zichtbaar te maken dat Nederland een parlement verdient die echte keuzes voor de samenleving durft te maken, met een keuze die de maatschappij recht doet. Niet wegkijken maar handelen in dienst van de mensheid, niet alleen in Nederland maar ook ver daarbuiten.

Het grote zwijgen

De tweede tentoonstelling/performance  gaat over de tweede generatie die ik ben en mijn angst voor verandering van de hang naar vrede op ons continent . Komt er een oorlog waarbij mensen weer moeten schuilen, moeten

wegvluchten, gearresteerd worden omdat ze niet voor een bezetter wilden buigen. Hoe realistisch is de oorlogsretoriek die je nu soms wat hoort, het nepnieuws etc. De waarheid is een ding die als eerste sneuvelt wanneer conflicten zelfs maar aan het begin of aanvang staan. Vaak leidt dat ook tot het grote zwijgen aan het begin van het conflict of na het einde van een conflict waardoor de tweede generatie aan het zoeken moet. In een performance stelt de kunstenaar Johan van der Dong het grote zwijgen aan de kaak. Expositie en Performance over onze verdwenen woorden en zwijgende monumenten uit een vorige oorlog.

Stilte

We praten en kletsen wat af over alle informatie die we dagelijks tot ons krijgen tot vervelends aan toe waarbij je, je afvraagt waar de stilte gebleven is. In Nederland zijn er maar een paar plekken overgebleven waar het echt nog stil kan zijn waar plekken zijn waar je eventjes niets hoort. Weg van de waan van de dag, weg van Trump, een man die je horendol maakt, met zijn idee van de wereld dat het leven een grote show is. Nederlanders zijn geneigd een oren te laten hangen naar de schreeuwerds in deze wereld waarbij ze dat dan met alles wat in hen is doorschreeuwen. Nederland heeft van zichzelf  een vat vol nepinformatie gemaakt waarbij onafhankelijke journalistiek niet langer gewaarborgd lijkt. Tegelijkertijd worden gezonde tegenstemmen in de massa gesmoord, en kun je, je afvragen of Nederlanders nog wel een echte eigen mening hebben zonder het populistische gebral wat ons eigen geworden is. Een Performance naast een zwijgend tafeltje op 3 poten over Trump en Putin

Kennis van goed en kwaad in een historische betekenis.

En een expositie in een galerie die als slotstuk van een jaar sociaal-maatschappelijke projecten gaat gelden.

Waar is de kennis over onze eigen historie gebleven met de zelfkennis over onze fouten in het verleden waarvoor we wel moeten weten wat die kennis is. Ook een verleden om trots op te zijn, kijk naar de rijke kunstgeschiedenis van ons land en zijn kunstenaars waarvan we niet weg mogen kijken. Een oorlog tegen de eenzijdigheid die de Woke ons bracht. We mogen trots zijn op alle mensen in dit land, wie ze zijn en wat ze voortbrengen omdat we Amerika niet behoeven te zijn maar wel onszelf.

De Derde Wereldoorlog die we voeren tegen onszelf, ons schuldbesef en wie we zijn, terwijl we altijd zo tolerant willen lijken en zijn.

Een slotstuk met een doek van bijna 10 meter met daarop het moderne Nederland met daarop gescheurde bijbelbladen als teken van het Nederland die zichzelf niet opnieuw uit durft te vinden maar ook zijn eigen verleden in mist laat opgaan.

Johan van der Dong

Beeldend en Conceptueel kunstenaar. 3 juni 2025

Johan van der Dong

Burmanniastraat 38

www.johanvanderdong.nl

Dag van de kunstenaar

Dag van de kunstenaar


25 oktober 2025 Stedelijk Museum Amsterdam

Zijn of haar rol belicht in onzekere tijden

Het is de week zonder afval kwam ik ergens tegen. Nú wordt er aan àlles door ons mensen een label gehangen want plakplaatjes zijn een handelsmerk van de mens. En ja dat is soms goed als er aandacht gevraagd kan worden voor de manier waarop wij leven en de aarde vervuilen. Vooral de politiek heeft daar een broertje dood aan want dan moeten ze een oplossing gaan verzinnen van iets waarvan ze liever wegkijken omdat het kiezers kost. En soms hoor je dan wel weer leuke dingen zoals St.Pannenkoek wat zo briljant door wijlen Jan Kruis verzonnen werd. Hij pakte met die strip perfect de lol maar ook de onzin van zulke dagen een aantal plaatjes samen omdat het in ons straatje moet passen.

Wist u dat er een internationale dag van de kunstenaar is waarop diens werk gevierd wordt. De uitgekozen dag valt op de geboortedag van Pablo Picasso. En dat is niet toevallig en als ik daarbij zijn werk La Guernica aanstip dan laat ik doordat te noemen al zie hoe nodig wij als kunstenaars op dit moment zijn. Kunstenaars zijn niet alleen plaatjesmakers, zij zijn ook opiniemakers die durven opkomen voor wat oorlog en conflicten voor gewone mensen betekenen. Dat in dat beeldende of performance een betekenis van vervolging en het waarschuwen tegen onderdrukking kan zitten. Iets waar musea en andere platforms ook juist in een vrij land als Nederland wat meer mee zouden moeten doen omdat het in de beleving van mensen om meer dan blockbusters alleen gaat.

Ik zou dus bij een museum zoals het Stedelijk Museum Amsterdam wel een performance willen doen en krans willen leggen op die dag om de positie van kunstenaars uit Rusland, Palestijnse gebieden en andere conflicthaarden te benadrukken en te gedenken. En dat juist niet op 4 mei omdat dat een dag voor de tweede wereldoorlog moet blijven en kunstenaars als groep eens hun positie te geven.

Kunst kan een samenleving veranderen en vrijer maken juist door het zaadje te zijn wat mensen nodig hebben. En daar wordt veel te veel langs heen gekeken terwijl ze onze vrijheid waarborgen. En dat moet anders en beter. Kunst moet ten alle tijde daarom onafhankelijk zijn en niet mee paraderen in wat de politiek, godsdienst of samenleving wil want dat levert vaak onderbuikgevoelens op.

Zullen we als samenleving afspreken om elkaar op 25 oktober op het Museumplein te treffen. En zullen we dat om 1500 uur doen, ik ben er en ik hoop u allen ook.

Zonder kunst en haar mening kent een maatschappij geen echte vrijheid van meningsuiting. En juist daar hangen de genen van onze samenleving vanaf.

Deze tijd vraagt om wakkerheid en wakker worden.

Tot 25 oktober 1500 uur aan het museumplein

Johan van der Dong
19 mei 2025

{“data”:{“product”:”tiktok”}}